Karl Mechnig is een kunstenaar die in essentie ‘portretteert’ en vooral naar het innerlijke peilt, van mensen én dingen. Mechnig observeert alledaagse situaties en deze worden direct gekoppeld aan een verregaande vorm van interpretatie via de meest uiteenlopende beelden. Vaak wordt de picturale ruimte gedomineerd door verschillende elementen en vallen voor-en achtergrond samen met het uiterlijk en innerlijk van de geportretteerde. Ondanks Mechnigs technische beheersing zoekt hij de waarheidsgetrouwheid niet in de academische nabootsing.

Opvallend is dat het object niet louter fungeert als een spoor tot de persoonlijkheid, maar het object de existentiële kern volledig opslorpt. Mechnig is geïnteresseerd in deze spanning tussen object en subject, uiterlijk en innerlijk, het materiële en immateriële. Ongetwijfeld is dit de essentie van Mechnigs werk: wijzen op een realiteit voorbij het oppervlak en de oppervlakkigheid. Een doel kan zijn om via eigen inzicht en wijsheid mens en werkelijkheid te doorgronden om dit vervolgens als kunstenaar tot een beeld te formuleren.

De schilderijen, tekeningen en collages dragen titels als obstakel, yellow tree (red version), flag, soeursouris (version haute couture), the artist (hot version), lookingformistergoodbye (dutch version), lehero (chicken version), hiddensatin, satinchair,… en lijken uit het blad of het doek te komen. Alsof ze levend zijn en spreken.

(fragmenten uit een tekst van Stef Van Bellingen)