zaterdag 29 september 2018
tentoonstelling met werk van
Lysandre Begijn
Chantal Grard
Leen Vandierendonck
Lysandre Begijn (1977, woont en werkt in Gent) studeerde beeldhouwen aan het KASK in Gent, en ondertussen vormen schilderijen de ruggengraat van haar oeuvre. Haar doeken lijken op het eerste zicht abstract hoewel de kijker er eveneens herkenbare vormen of gezichten in kan herkennen. Het lijken wel oerbeelden die veruitwendigd worden in kleurrijke vormen en die opgestapeld en als transparante sluiers over en op het doek worden aangebracht. Ze creëert als het ware een imaginaire wereld, waarbij fantasie, het onderbewuste, intuïtie en een innerlijke gedachtegang aanleiding zijn voor composities in vorm en kleur, die ze organisch en ‘net niet’ symmetrisch construeert. Een kleurrijke echo aan archetypische beelden, exotische landschappen, ornamenten uit oude culturen, de planten- en dierenwereld.
Het plastisch werk van Chantal Grard (1970, woont en werkt in Koksijde) vertrekt van organische vormen. Haar sculpturen zijn gemaakt in klei, gips, paraffine, was en brons en situeren zich in een boeiend spanningsveld tussen abstract en figuratief. Elk materiaal heeft zijn eigenheid en biedt de beeldhouwer specifieke mogelijkheden. Contrasten tussen ruwe en gladde oppervlaktes blijven een interessepunt. De zachte glooiende vormen in haar werk verwijzen naar menselijke rondingen en naar groeistadia van mens, dier en plant. Ze speelt met organische vormen, die associaties oproepen met bestaande elementen, maar die toch duidelijk afwijkingen vertonen. Met hun suggestieve rondingen, verwijzen haar werken naar thema’s als vruchtbaarheid en groei, uitzetten en krimpen maar evenzeer naar de tegenpolen: rotten, afsterven, vergaan.
Het zoeken naar een ideale structuur is wat Leen Vandierendonck (1971, woont en werkt in Maarkedal) motiveert in haar tekeningen en schilderijen. Ze zijn een soort intuïtieve wiskunde, gebaseerd op verzamelingen en geruite of gekleurde vlakken die ze in een tweedimensionaal perspectief ordent. De kleur raakt aan het onbewuste, het intuïtieve en werkt in op de emotie. Het verdiept de poging tot ordening en verbindt met het collectief bewustzijn. Haar werken ontstaan in reeksen en worden verzamelingen rondom één bepaald uitgangspunt zoals materiaalgebruik, plaatsing in de ruimte of compositie. Ze vergelijkt haar beeldende zoektocht met die van de fysici. “Ik zoek, net als zij, naar het tastbaar maken van wat we niet zien, de ideale structuur, de perfecte verzameling in een wereld die een simulatie kan zijn en daardoor in de kern misschien zelf niet tastbaar is.”