Zaterdag 12 november hebben Sara Bomans en Remco Roes een project getoond waar ze samen aan gewerkt hebben. Vertrekkend vanuit de zen-achtige ervaring van een cirkel die draait op je computerscherm wanneer je wacht tot iets gedown- of geüpload geraakt, zijn ze aan de slag gegaan met dit basisidee. De zen-idee in vorm van de cirkel werd een vertrekpunt en tevens ook een reden van de kortstondige tentoonstelling. In het Frans Masereel Centrum hebben ze een heleboel ‘cirkels’ geproduceerd en verwerkt op verschillende papiersoorten en -groottes. Zo werden een thesis, een kwast, een stempel, een brede strook papier, een zwarte autoband, de ronde chips, de inkt getoond, als waren het restanten van een archief. Terwijl aan de muur een reeks kleine en grote blaadjes hingen en het voer voor dialoog en interactie werd… over de al dan niet juiste (in één trek geschilderde) cirkels of over de tekstjes (die ietwat cynisch soms heel persoonlijk werden).

Een aanleiding (start van een thesis):

“A koan (literally “public case”) is a story of dialogue, generally related to Zen or other Buddhist history; the most typical form is an anecdote involving early Chinese Zen masters. These anecdotes involving famous Zen teachers are a practical demonstration of their wisdom, and can be used to test a student’s progress in Zen practice. Koans often appear to be paradoxical or linguistically meaningless dialogues or questions. But to Zen Buddhists the koan is “the place and the time and the event where truth reveals itself” unobstructed by the oppositions and differentiations of language. Answering a koan requires a student to let go of conceptual thinking and of the logical way we order the world, so that like creativity in art, the appropriate insight and response arises naturally and spontaneously in the mind.”